سلام من به محرم, محرم گل زهرا

دانی که چرا مهر جبین خاک حسین است؟

                                                 چون قبله ی دل پیکر صد چاک حسین است

دانی که چرا چوب شود قسمت آتش؟ 

                                                     بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است

دانی که چرا آب فراتست گل آلود؟ 

                                                     شرمنده زلعل لب عطشان حسین است

دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش

                                                    یعنی که خدا هم عزادار حسین است . . .

.